İnsanlar sadece gördükleri şeyleri anlarlar, gerçekleri değil.

Her şeyi bilmek, her şeyi görmek değildir. Her şeyi duymak, her şeyi bilmek değildir.

İnsanlar sadece gördüklerini anlar, anladıklarını değil.

Gözler, en derin gerçekleri göremez.

İnsanlar genellikle, görmek istediklerini görürler.

Gerçeklik görüntülerde değil, kafandaki çerçevede yatar.

Gözlerimizle gördüğümüz her şey, düşüncelerimizin bir yansımasıdır.

Güç, sahip olduğunuz şeyi değil, başkalarının düşündüğünüzdür.

Gözlerimizle sadece gördüğümüzü değil, hissettiklerimizi de görebilmeliyiz.

Bir anı, bir olay ya da bir nesne ne olursa olsun, bunun başka bir şey olduğu hissine kapılırsın. Oysa gerçek, göründüğü gibidir, başka bir şey değil.

Gerçekler, insanların kendi inandıklarıdır.

Güzellik ve çirkinlik, herkesin nazarında değişken olduğundan; güzellik zannedilen şey, insanda hayret uyandırmalıdır.