Bir zamanlar herkes birbirini seviyordu. Şimdi ise sadece anıları kaldı.

Sevdiğim insanlar ölüyor, sevmediğim insanlar yaşamaya devam ediyor.

Sevdiklerimizi kaybetmek, hayatın bize verdiği en büyük derslerden biridir. Onların hatıraları her zaman içimizde yaşar.

Belki de her şeyin sonunda kaybolan sevgi değildir, kaybolan zamandır.

Sevgi, bazen kaybolan bir hazine gibi olabilir. Değerini anlamak için kaybetmek gerekir.

Sevdiklerimizi asla kaybetmeyiz, sadece farklı şekillerde buluruz.

Sevdiklerimizi asla kaybetmeyiz, onlar sadece başka bir dünyada dans ederler.

Sevdiklerinizi kaybetmeden onları ne kadar sevdiğinizi anlayamazsınız.