Beni suçlu bulursanız, o zaman ben de bu işte bir şeylerin ters gittiğini anlarım.

Bence suçlu, suçlunun yapacağı en mantıklı şeyi yapmıştır.

Neden bana bunu yapıyorsun?

Beni tanıyorsunuz, ama ben sizi tanıyorum. Siz de hırsızlar gibisiniz.

Suçlu olabilirim… Ama öldürmeyi hak etmiyorum!

Gerçek suçlu orada dışarıda dolaşıyor olabilir.

Bu evde bir katil var ve bu katil ben değilim!

Ben bir soyguncuyum ama bir katil değilim. – O zaman bir erkek olamazsın.

Sorun, suçlunun kim olduğunu bulmak değil. Sorun, bu suçu işlemeye neyin sebep olduğunu anlamak.

Gözlerindeki ateşi görebiliyorum. Sen bir katilsin.

Gerçek suçlu kim olduğunu anlatmaz, bunu yapmam.

Senin hakkında bütün gerçekleri biliyorum. Sen bir suçlusun!