Herkesin bir kanadı kırık. Kimi uçmayı unutur, kimi toprağa düşer.

Beni kurtaracak kimse yok.

Gözlerine bakınca, içindeki umutsuzluğu görebiliyorum.

Gelecek için umutla yaşamalıyız, yoksa neden varız?

Yanlış zamanda doğmuşum. İnsanlık benden daha aşağılara doğru gidiyor.

Ben sadece bir kadınım, isyanımı duyan yok.

Bir gün benden korkmayacak biri çıkacak mı?

Artık hayal kurmam. Çünkü hayat bir yalan, kimse kimsenin arkasında durmaz.

Hayat, bazen en umutsuz anlarımızda bile bize güzellikler sunar.

İnsanın hiçbir şeyi olmadığında, kaybedecek bir şeyi de yoktur

Umutsuzluk, en zor anlarda bize eşlik eder.

Bir şeye tutunacak bir şeyimiz kalmadığında, kendimizi kaybederiz.