Ölüm, sadece bir geçiş kapısıdır.

Yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek.

Bir gün, bir yaprak düşecek. O gün rüzgar susacak, ağaçlar konuşacak. O gün, sen de unutma, sen de konuşacaksın.

Hayat, her fırtınanın ardından güneşin doğduğunu hatırlatır bize.

Hayat, güneşin doğuşu ve batışı gibi. Her doğuş, her batış bir kez daha yaşamaktır.

Çiçekler ölür, ama tohumları kalır.

Her şeyin bir sonu vardır, ölümümüz gibi. Ve her şeyin bir başlangıcı, doğumumuz gibi.

Bir şeyin sonunun gelmesi, başka bir şeyin başlamasına neden olur. Bu, evrenin kuralıdır.