Bir insanın ölümü, bir evin yıkılması gibidir. Ondan geriye sadece harabeler kalır.

Hayat, bir sabah uyandığında bir bakmışsın ki her şey geçmişte kalmış.

Her şeyin bir sonu vardır. Bir hayat bile.

İnsanlar, kendi hayatlarını yaşarlar ve sonra ölürler.

Dünyanın neresinde olursa olsun hiçbir şey sonsuza kadar sürmez.

İnsanlar her gün yaşadıklarıyla yok olur.

Bir insanın gerçekten yaşadığı şeylerin hepsi gün gelir unutulur.

Bir insan öldüğü zaman, o insandaki bütün anılar da ölür. Hayat, ölümler arasındaki anlardan ibarettir.

Zaman, düşen bir yaprak gibidir, sadece rüzgarın yönünü belirler.

Hayat denen şey, birçok kez bir daha olmayacak anlardan ibarettir.

Gece gündüz birbirine karıştı, karanlık aydınlığı yedi. Sonunda ölüm sadece bir uykudur.

Hayatımızın gerçeği, bir gün her şeyin sona ereceği yönündedir.